همراه شو عزیز...
یکی از دردناک ترین صحنه هایی که توی این مدت که در دانشگاه مدرس درس می خوندم و با چشمانم دیدم این هست - در حالی که با دوستان جمع شده بودیم تا به این داستان شهریه ی اجباری اعتراض کنیم ، عده ای از هم خوابگاهی ما ساعت 12 رسیدند به محلی که ما ایستاده بودیم و از آنجا که سلف نزدیک این محل بود ، دوستان به ناچار از این رهگذر می گذشتند - فاجعه اونجایی رخ می داد که ما می دیدیم این افراد می رفتند غذا بخورند و با سرویس ساعت 1.30 به خوابگاه برگردند ...
و این است که از ماست که بر ماست
